12 mrt De Natte Vinger 80 Jaar
Een lustrum om na te vertellen
En dan was het zover, vol met prikkels van een schoolreisje zonder broodtrommeltje, met de touringcar traditioneel vanaf de Postillion parkeerplaats. De taakverdeling tussen de heren van de Lustrumcommissie was direct duidelijk: koppentellen, tijdschema, reisroute, voorin zitten, geluidsknoppen en zonwering bedienen.
Onder een stralende hemel en ruim gezeten, startte de feestdag bij de Orangerie van museum More in Ruurlo, de dames aldaar toonden hun gastvrije ontvangst, een mooie opmaat naar Carel Willink. Voorzichtig over de beijzelde glazen toegangsbrug (Hans van Heeswijk) het prachtig gerestaureerde kasteel (Cor Bouwstra) binnengetreden via de glazen entreehal, begon de uitwisseling van al dan niet vergeten museumjaarkaarten en werd gekozen voor een buiten-/ binnen- of een binnengids.
Buiten verhaalden volgtijdelijke bouwstijlen met of zonder speklagen en gotische duiding, binnen leidde de chique wenteltrap naar een selectie van de 45 werken van Carel, in goede en mindere (bewolkte) tijden, gehangen tegen fraaie wandbespanningen, boven houten lambriseringen en ingelegde eiken vloeren met symmetrische spiegeling van de gefigureerde stucplafonds.
Strak gepland op tijd weer op weg naar Arnhem, voor een Rozetlunch met een vrije dwaling door het multifunctionele publieksgebouw van Neutelings Riedijk (stadskantoor Deventer), een middelpunt van cultuur, kennis en educatie, strak geregisseerd door gebouwdeskundige Jos.
Elkaar telkenmale ontmoetend op enige etage, met vertedering kijkend naar de danspasjes van de in tutu’s gestoken dreumesen, de tubeglijbaan in de leeszaal, langs de trappen van het studentenstudiecentrum of de Arnhemse archeologie in de aardse kelders. Met als hoogtepunt de groepsfoto in de hal en niet bij het ijskoude outdoor Aardvarken van Burgers Zoo.
Geheel op schema volgde de aangekondigde voettocht naar het gastvrije Huis der Provincie (provinciehuis van Gelderland, rijksmonument), onderweg historisch bijgepraat door Jos en ontvangen door een enthousiaste ambtelijke gids. Met een onvervalste lokale tongval expliceerde hij de historie en de huidige tuinkantoorwerkplekken van het Huis, op de oorspronkelijke plek van het Hof van Gelre.
Het uit 1924 daterende nieuwe gebouw, het oorspronkelijke in 1917 afgebroken wegens instortingsgevaar, werd bij de slag om Arnhem zwaar beschadigd en in 1954 weer herbouwd, waarvan de middeleeuwse Sabelspoort onderdeel vormt (architect Jo Vegter), werd geopend door koningin Juliana. In 2017 opende koning Willem de nieuwbouw van de aansluitende dependance en het geheel gerenoveerde interieur van het bestaande gedeelte.
Kenmerkend zijn de vele provincie-gerelateerde interieurelementen en de wand- en vloerkleden en meubels, verkregen van nijvere provinciegenoten, ook de koffiepotten van Rotterdamse Arnhemmer Klaas Gubbels prijken grotesk aan de provinciale muur.
In de Statenzaal waande je even in de realiteit van het debat, zittende achter de microfoon van je voorkeurspartij, waar ook Annet ten overstaan van de Statenvergadering achter de katheder heeft gestaan in het kader van het debat over de omlegging van N348. Ook nog even gezeten op de koninklijke zetels in de Koningskamer, zonder een vergunde blik op het koninklijke sanitair.
De anekdotische beeldvorming van de witte pauwenveren voor de helmtooi van de Hertog van Gelre, die jaarlijks worden geschonken door Staverden in ruil voor de destijds verleende stadsrechten, houdt het historisch en cultuurbesef levendig, aldus de gids.
Dan de laatste instap voor de terugweg, waarlangs het vooralsnog onbekende, gerenommeerde restaurant, dat al gissend opdoemde in het pittoreske Hummelo: De Gouden Karper. De gastvrije ontvangst leidde naar een gereserveerd privévertrek, waar tafelpresident HJ direct de huishoudelijke leiding nam, de tafels schikte en zorgde voor een keuze van de eigen Natte Vinger-menukaart.
Tijdens het diner blikte voorzitter Ton terug op 5 jaar geslaagd kegelen, de prettige ambiance, de voortreffelijke organisatie van deze lustrumdag en beloonde onder luid applaus Jos, Ko, Loek en Rob met een chique fles wijn.
Verrassend ontpopte Annet zich als een ware rapper, door ons mee te nemen in de beleving van de kegel en in het bijzonder de sensatie bij een Acht-om-de-Lange. Op het ritme van haar ritmebox hieven de tafelaars al zingend hun handen en duimen in de lucht, als ware het levende kegels.
Traditiegetrouw liet Gerda, namens de dames van de kegelpartners, het licht schijnen over het kegelfenomeen en dankte met superlatieven (cool, super, top) voor deze zonnige 80e verjaardag van De Natte Vinger.
Nadat HJ de tafelprioriteit voor het dessertbuffet had verkondigd, diende het vervolg van de terugweg zich weer aan, met een just-in-time aankomst. Een ieder vol van alle geslaagde bezoeken aan
de verrassende locaties, toog huiswaarts; jammer dat Judith, Bep en Henk deze geslaagde dag niet met ons konden delen.
Met dank aan de Lustrumcommissie.
Hans van der Velde
Secretaris van de NV
Sorry, het is niet mogelijk om te reageren.